Narrative e Dibres dhe Dibranit.

New York, 2 Dhjetor, 2022

Vendlindja na komunikon emocione, parime dhe mesazhe. Natyra ne vijim nuk paraqet gje tjeter vecse simbolikën e shprehur në natyrë me emocionet njerëzore dhe jetën e tyre, se ne ate vend ka jete, dhe dora e Njeriut dhe dora e Zotit jane te pranishme. Kjo provokon cdo lloj tjeter narrative qe kercenon ekzistencen shekullore, dhe debora e bardhe sugjeron se bukuria e jetes eshte rezultat i te qenit unike i ketij vendi qe quhet Diber.

Ndonese ne nuk e pame njeriun ne keto vende, ne pame doren punetore te Dibranit qe permes sakrificave personale i ka rezistuar te gjitha koherave dhe te gjitha qeverive. Per mua ky nivel komunikimi ne heshtje ishte befasues sepse ky komunikim i tejkalonte komunikimit te perditshem, por ishte me shume nje komunikim hynjor i ekzistences para syve te mi, dhe triumfit ndaj se keqes.

Ndonjëherë, mënyra se si ne komunikojmë me natyren është mistike: shqiponja qe fluturon mbi majen e Korabit si e dërguar nga Universi për të dhënë një shenjë të qartë sigurie dhe të drejtpërdrejtë, se ky vend mbrohet nga Shqiponjat. Edhe bota e zvarranikëve shfaqet për të na dhënë një drejtim universal: gjarpri në shteg në një rajon ku nuk ka gjarpërinj, shenje kjo se e keqja ekziston po duhet mposhtur e gjarprit duhet ti shtypet koka.

Ne rruge e siper, pame shume pyje me shelgjishte, si nje amazon i vertete ne mes te Dibres, ku jeta e bimeve, luleve, pyjeve eshte e pranishme dhe i jep oxygenin e munguar Dibres.

Ndonese jemi zogj shtegtare, folene e kemi ne Diber, aty ku dielli rrezaton ne malin e Korabit, aty ku zgjohemi nga rrjedhja e lumit Drin, aty ku jeta fillon dhe mbaron.

Rrofte Dibra ne Shekuj!

Stop Skavica